Minamasdan ko ngayon ang rosas na ibinigay sa akin kahapon. Anong rikit at sigla ng kulay nito kahapon. Anong pula na tila nag-aalab sa pangarap. Anong tapang ng mga tinik sa tangkay. Anong rikit. Anong sigla.
Kahapon lang… oo kahapon lamang anong rikit at sigla niya. Ngunit ngayon, naglaho na na tila hindi ito ang minasdan kong rosas kahapon.
Natalos ko na tulad ng rosas, gayun din ang tao. Ngayon, anong rikit at sigla natin. Ngunit bukas, maaari tayong takasan ng mga katangiang ito.
Dahil tulad ng rosas, ang tao ay tinatalikuran din ng ganda. Nauubusan din ng sigla. At sa huli, tulad ng rosas, ang tao ay nangangawala rin.
Tulad ng rosas… mamumulaklak ka’t tatakasan din ng buhay kinalaunan.
Maaaring abutin ka ng 75 na taon. O maaari rin namang 24 na taon. O maaari rin namang hanggang bukas ka na lang. Hindi natin mababatid. Minsan hindi natin mababatid.
Dahil minsan, ang tao ay tulad din ng rosas na minasdan ko kahapon.
*I do not own the posted image. All rights belong to its rightful owner.
Pinay 