“Ipinapasiya, gaya ng ginagawang pagpapasiya ngayon, na ibalik ang gamit ng ‘Filipinas’ habang pinipigil ang paggamit ng ‘Pilipinas’ upang mapalaganap ang opisyal at modernisadong katawagan ng bansa na kumikilala sa kasaysayan at pag-unlad ng pagkabansa nito”
-Komisyon sa Wikang Filipino
Nalalaman niyo ba na hindi ito ang unang pagkakataon na may nagmungkahi na palitan ang ngalan ng ating bansa? Nandiyan ang Katagalugan, Kapatiran, Katipunan, Luzviminda, Maharlika at Rizaline Islands.
May mga naunang tawag din sa ating bayan tulad ng Maniolas, Ma-yi at ang Archipelago de San Lazaro na ibinasbas sa atin ni Magellan. At kung hindi siya natalo sa labanan sa Mactan, hindi Pinoy ang tawag sa atin, kung hindi Lazaroans.
Ngayon, sa pagitan ng Filipinas, Pilipinas at Philippines, bakit ang nauna ang isinusulong ng KWF na gawing opisyal na pangalan ng Perlas ng Silangan? Bakit kaya hindi ang… Pilipinas?
Sa totoo lang, nang una kong marinig ang balitang ito, taliwas sa reaksiyon ng marami, naging pabor ako sa mungkahi ng KWF. Bakit nga naman hindi. Eh sa Filipinas na pangalan nakilala ang bansa sa loob ng mahigit na tatlong siglo. At sa matamis na Araw ng Kalayaan, ang bansang “Filipinas” ang siyang binanggit sa proklamasyong ito.
Lahat na yata ng historikal na importansya ay nasa Filipinas na. Ngunit nang umalis ako sa nakaraan at nang tingnan ko ang kasalukuyan, hindi ang Filipinas ang nakita ko na makakabuti na pangalan para sa ating bayan.
Hindi ang Pilipinas ang dapat patayin, bagkus ito ang dapat piliin. Kung maka-Amerikano ang Philippines, tandaan natin na maka-Kastila naman ang Filipinas. Samantalang ang Pilipinas, ay ginamit ng mga pilipinong manunulat tulad ni Lope K. Santos noong ika-20 siglo. Kaya ang Pilipinas ay maka-Pilipino.
Ang pagbabago ng alpabetong Filipino ay isa sa mga dahilan na inilabas ng KWF. Kung saan, ang dating 20 letra ay nadagdagan pa ng walo kasama na ang letrang “f”. Gayunpaman, hindi dahil sa dumating ang modernisasyon ay kailangang magbago ng ngalan ang nasyon. Hindi po dapat ganoon ang ating interpretasyon.
Sa malalim na pag-iisip ko ukol sa arguyumento na ang tatlong pangalan ng bansa ay nagdudulot ng pagkalito, hinalungkat ko ang aking ala-ala kung may pangyayari ba na nalito nga ako.
Citizenship: Filipino Pagkamamamayan: Pilipino
Language Spoken: Filipino Wika: Filipino
Country of Origin: Philippines Bansa: Pilipinas
Wala akong naalala na may sinagutan akong dokyumento kung saan Filipinas ang naging sagot ko. Ikinalulungkot ko KWF, ngunit sa tatlong sinasabing ngalan ng bansa, ang Filipinas ang siyang walang gamit sa modernong panahon na kinabibilangan natin ngayon.
Naiintindihan ko na mandato ng KWF ang ganitong gawain. At hindi na ako dadagdag pa sa mga walang alam na nagkomento na “wala na ba kayong ibang magagawa para sa bansa?” Dahil una sa lahat komisyon kayo sa wika, kaya hindi ko inaasahan na magpatupad kayo ng mga programa ukol sa kalusugan, kapayapaan o kapaligiran. Ukol sa wika ang inyong mandato at ginagawa lamang ninyo ang inyong trabaho.
Kung identidad lamang ng bansa ang inyong inaalala, nasisiguro ko na hindi Filipinas ang kumakatawan dito. At huwag din nating kalilimutan na kahit ang mismong mga salita ay may identidad din. Kaya naman maraming nakapansin na hindi maganda sa pandinig ang Finoy, University of Filipinas at ako hindi ko rin gustong tawaging Finay Unlimited ang blog na ito. 🙂
Sa huli, gusto ko lamang bigyang diin na hindi ang pambansang pagkalito sa ngalan ng bansa ang siyang problema nating mga Pilipino. KWF, kung inyong susuriin ang pagiging banyaga natin sa sariling wika ang siyang dapat baguhin. Hindi ang pangalan natin.
*I do not own the posted image. All rights belong to its rightful owner.
Pinay 